Röportajı

Hayır.Bu piyasada varoldukça kanıtlamamız gereken milyonlarca şey var.Bize bu şans bir kere verildi ve .......

--İlk albümle bir anda bütün dünyanın gözbebeği haline geldiniz."Artık ne yapsak tutulur" mantığıyla ikinci albümde kendi beğenilerinizi ön plana çıkarma yoluna gittiniz mi?


Hayır.Bu piyasada varoldukça kanıtlamamız gereken milyonlarca şey var.Bize bu şans bir kere verildi ve bir daha da yakalayabileceğimizi zannetmiyorum.İki seçeneğimiz vardı: ya kokaine yüklenecektik ya da müziğimizi bir üst düzeye taşıyacaktık ve biz ikinicisini tercih ettik.Bu iki yıllık süreç içerisinde devamlı çalıştık.Ben şan dersleri aldım,Jonny gitar çalmanın 15 yeni yolunu öğrendi.Şansımızı yitirmemek için çok uğraştık yani.


--"In my place"i en baştan beri ilk single olarak düşünüyor muydunuz?

Aslında bu parça bizi şimdiye kadar en çok zorlayan çalışma oldu.Belki de bu yüzden onu ön plana çıkarmak istedik.Üç buçuk küsür dakika sürüyor ama biz üzerinde 200 saate yakın bir süre çalıştık.Önce çok yavaş oldu sonra hızlandırdık biraz ,daha sonra fazla agresif kaçtı falan.En başta Papa Roach'a benziyordu,sonra Will Young'a benzemeye başladı.Her tür müzikal standarta soktuktan sonra Coldplay'e benzetebildik.


--Peki o parça bütün albümün anlatmak istediğini temsil ediyor mu sence?

Bence In My Place,Will'in ne kadar iyi bir davulcu oldugunu temsil ediyor.Bin yıldır davulla başlayan ilk parça In My Place.


--A Rush Of Blood To The Head'de Parachutes'ten farklı ne sundunuz dinleyicilerinize?

Aslında büyük bir değişiklik yok.Dinlerken bunun bizim albümümüz oldugunu anlıyorsunuz.Daha enerjik biraz daha gürültülü belki.Ama bu da kendimizi müzisyen olarak kanıtlamaktan kaynaklanan güven artışıyla açıklanabilir.


--Şarkı sözlerini de sen yazıyorsun.Neler sana ilham kaynağı oluyor?


Beni söz yazmaya iten üç sey var hayatta:bir,kadınlarla yaşanan gerilimli ilişkiler,iki,ölüm korkusu ve üç,saçlarımın dökülmesi.25 yaşındayım ve korkarım gelecek sene kel kalacagım.Ama ünlü birisi bana Bono'nun da saç ektirdiğini söylemişti.inanabiliyor musunuz?Yani benim için de hala umut olabilir.


--Çıktıgınız konserlerde başlamadan önce dinleyicilerden çok başarılı bir grup olmadıgınız için özür diliyorsun.Çok mu mütevazisin yoksa çok mu ukala?

Aslında bu bir bilmece.Ben gerçekten kendimin çok kötü olduğunu düşünüyorum.Ama yine bence coldplay muhteşem bir grup.Hayatımızın şansını yakaladıgımızı anladığımızdan beri gece gündüz durmadan çalışıyoruz.


--Daha albüm çıkmadan Clocks ve Daylight ;Echo&Bunnymen'e benzetildi.Bundan rahatsızlık duyuyor musun?

Coldplay olmak harika bir şey çünkü sevdiğin birşeyi duydugunda hemen onu nasıl çalacağını öğreniyorsun ve yürütüyorsun.Araba çalıp,birbirine lehimlemek gibi bir şey bu.Bunnymen'in ,The Cure'un ,Rolling Stones'un arabalarını çaldık.Çünkü biz bomboşuz.